مقدمه مهارت‌های اجتماعی و روابط بین‌فردی از جمله مهارت‌های مهمی است که کودکان می‌توانند از همان سالهای اولیه زندگی بیاموزند و در زندگی بزرگسالی به کار برند. مهارت‌های ارتباطی، تنظیم هیجان و مشارکت اجتماعی نقش مهمی در موفقیت فرد در دوران کودکی و حتی بزرگسالی دارد. با توجه به این
مقدمه رشد اجتماعی یکی از مهم‌ترین ابعاد تکامل کودک در سالهای ابتدایی زندگی است. محیط مهدکودک به‌عنوان نخستین فضایی که به شکل رسمی در اجتماعی‌شدن کودک دخیل است، تأثیر مستقیم بر کیفیت تعاملات، شکل‌گیری مهارت‌های ارتباطی و احساس تعلق دارد. پژوهش‌ها نشان داده‌اند که محیط یادگیری اگر به‌درستی طراحی شود، می‌تواند تعامل
اضطراب یکی از شایع‌ترین واکنش‌های هیجانی در کودکان در سالهای پیش از دبستان است. این اضطراب می‌تواند در موقعیت‌هایی مثل زمان جدایی از والدین، ورود به محیط جدید بروز پیدا کند. واکنش‌های هیجانی در این موقعیت‌ها می‌تواند شامل ابراز ترس، نگرانی یا حتی قشرق به پا کردن باشد. واکنش و
گرچه این روزها واژه همدلی بیشتر از گذشته موردتوجه قرار گرفته است اما به نظر می‌رسد کودکان هنوز توانایی کامل در این مهارت را کسب نکرده‌اند. طبق پژوهش منتشرشده در نشریه تکامل کودکان در سال ۲۰۲۳، بیش از ۴۲٪ از کودکان ۴ تا ۶ ساله در تعاملات روزمره، نشانه‌های کافی
بررسی سن مسئولیت‌پذیری در کودکان نشان می‌دهد که این مهارت از سالهای اولیه زندگی قابل پرورش است—به‌ویژه اگر در بستر خانواده و مدرسه، فرصت‌های مناسبی برای تمرین آن فراهم شود. نقش خانواده در شکل‌گیری مسئولیت‌پذیری کودکان در خانه، و همچنین مسئولیت‌پذیری کودکان در مدرسه، از جمله عوامل کلیدی در رشد
در دنیای پرشتاب و پیچیده‌ی امروز، یکی از مهم‌ترین چالش‌های تربیتی، پرورش افرادی مسئولیت‌پذیر است. مفهومی که در قلب هر نظام آموزشی کارآمد، خانواده‌ی سالم و جامعه‌ی توسعه‌محور قرار دارد. این مقاله، به بررسی ریشه‌های روان‌شناختی، فلسفی و تربیتی این مفهوم می‌پردازد و نشان می‌دهد چرا آکادمی علوم و تحقیقات
